- wyłudzać
- глаг.• выманивать• жульничать• обманывать• плутовать• сжульничать* * *wyłudza|ć\wyłudzaćny несов. со, od kogo выманивать у кого, что* * *wyłudzany несов. co, od kogoвыма́нивать у кого, что
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wyłudzać
Смотреть что такое "wyłudzać" в других словарях:
wyłudzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyłudzaćam, wyłudzaća, wyłudzaćają, wyłudzaćany {{/stl 8}}– wyłudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyłudzaćdzę. wyłudzaćdzi, wyłudzaćłudź, wyłudzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} uzyskiwać coś od kogoś podstępem,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłudzić — dk VIa, wyłudzićdzę, wyłudzićdzisz, wyłudzićłudź, wyłudzićdził, wyłudzićdzony wyłudzać ndk I, wyłudzićam, wyłudzićasz, wyłudzićają, wyłudzićaj, wyłudzićał, wyłudzićany «podstępnie, chytrze wyjednać, otrzymać, wyprosić coś od kogoś» Wyłudzić od… … Słownik języka polskiego
wypróżnić — 1. Wypróżniać kielichy, kieliszki, butelki «wypijać całą zawartość kielichów, butelek; wychylać kieliszki»: Jockman wypróżnił butelkę, po czym rozglądnął się, co by z nią zrobić. H. Worcell, Rewiry. 2. Wypróżniać komuś kieszenie; wypróżniać sobie … Słownik frazeologiczny
wypróżniać — 1. Wypróżniać kielichy, kieliszki, butelki «wypijać całą zawartość kielichów, butelek; wychylać kieliszki»: Jockman wypróżnił butelkę, po czym rozglądnął się, co by z nią zrobić. H. Worcell, Rewiry. 2. Wypróżniać komuś kieszenie; wypróżniać sobie … Słownik frazeologiczny
doić — ndk VIa, doję, doisz, dój, doił, dojony «wyciskać mleko z wymion krowy, kozy, owcy itp.» Doić krowy, owce. □ Kto chce krowę doić, powinien ją paść.przen. posp. a) «ciągnąć zyski z czyjąś szkodą, wyłudzać pieniądze, wyzyskiwać, odzierać» Doić… … Słownik języka polskiego
kiesa — ż IV, CMs. kiesie; lm D. kies «woreczek używany dawniej do przechowywania pieniędzy lub kosztowności; trzos, sakiewka, kabza» Pełna, pusta, ciężka, lekka kiesa. Otworzyć, zamknąć kiesę. Schować, włożyć do kiesy. przen. «kasa; kapitał, pieniądze,… … Słownik języka polskiego
kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… … Słownik języka polskiego
skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… … Słownik języka polskiego
szantaż — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów «wywieranie presji, wymuszanie czegoś za pomocą zastraszenia lub groźby kompromitacji» Stosować szantaż. Zmuszać kogoś szantażem do posłuszeństwa. Szantażem wyłudzać od kogoś pieniądze. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
ciągnąć — 1) Pić alkohol, zwłaszcza szybko lub w dużych ilościach Eng. To drink alcohol, especially quickly or in large quantities 2) Wykorzystywać kogoś finansowo; wyłudzać pieniąze Eng. To take financial advantage of someone; to wheedle money out of… … Słownik Polskiego slangu
doić — 1) Pić alkohol, zwłaszcza szybko lub w dużych ilościach Eng. To drink alcohol, especially quickly or in large quantities 2) Wykorzystywać kogoś finansowo; wyłudzać pieniąze Eng. To take financial advantage of someone; to wheedle money out of… … Słownik Polskiego slangu
